Då var vel påsken så godt som over og eg har sjølvsagt ikkje gjort halvparten av det eg hadde planlagt at eg skulle få gjort på ti fridagar heime utan husarbeid og førelesning og jobb. Enda, som vanleg, utan at det var planlagd og utan at eg heilt forstår korleis det skjedde, med å ta meg heilt å fullstendig fri. Det eg har fått gjort (utanom å eta altfor mykje og sjå uendelege mengder krim på TV, som jo er obligatoriske påskeaktivitetar), er sova, lenge og ofte. Og sjølv om eg eigentleg har kjend meg ganske utsliti heile ferien og har lurt på korleis det går an å bli så trøytt av å gjera så lite, så trur eg kanskje det var nødvendig og at det har hjelpt og at eg no er klar for ny dyst! Prøver iallefall hardt å overbevisa meg sjølv om det.
I dag var planen å panikkjobba og få gjort unna noko av det aller viktigaste arbeidet eg ikkje har gjort i påsken. Men så kjem H og seier at klokka 18 må ein ut og drikka øl, og då må ein jo sjølvsagt ut og drikka øl. Triste greier, sidan eg hadde mykje meir lyst til å lesa grammatikk, formatera korpusmateriale og vaska hus ...
I dag var planen å panikkjobba og få gjort unna noko av det aller viktigaste arbeidet eg ikkje har gjort i påsken. Men så kjem H og seier at klokka 18 må ein ut og drikka øl, og då må ein jo sjølvsagt ut og drikka øl. Triste greier, sidan eg hadde mykje meir lyst til å lesa grammatikk, formatera korpusmateriale og vaska hus ...
* * *
I tillegg til all sovinga har eg faktisk fått lese ein del i påsken. Ikkje krim, sidan eg meinar at krim absolutt gjer seg best på TV, men eg har bl.a. omsider lese ut fjerde bind av Krig og fred (så no har eg berre att epilogen ...) og eg har endeleg lese Slaughterhouse 5, ei av bøkene som har stått lengst på har-store-planar-om-å-lesa-snart-lista mi. Dessutan har eg, av alle ting, lese ein biografi, ein sjanger eg prinsipielt ikkje er nokon fan av sidan andre folk sine liv sjeldan interesserer meg noko særleg. Men, eg var på Kvarteret for nokre veker sidan og høyrde forfattaren, Hege Duckert, snakka om Mitt grådige hjerte, og bestemde meg for at eg vart nøydd til å gi ho ein sjanse. Trur eg kan slå fast at eg er ganske positivt overraska. Har planar om å anmelda boka skikkeleg før eller sidan, men det blir nok ikkje i dag kjenner eg. Legg ved bidrag frå dei fire kvinnene boka handlar om her, og så får me sjå om det blir ein bloggpost på Bokbloggen etter kvart.
«Den lille piken lærer seg at man må være elsket for å bli lykkelig. For å bli elsket må man vente på kjærligheten. Kvinnen er Tornerose, Askepott, Snøhvit, den som lider og tar imot alt.»
Simone de Beauvoir
Billie Holiday: Strange Fruit
Frida Kahlo: Las dos Fridas
«Å være seg selv. Å være noe i seg selv. Å ha noe som er sitt eget, utrette noe som er sitt, for å kunne leve og for å holde ut at kjærligheten kan forsvinne.
Det er nødvendig.»
Karen Blixen
No comments:
Post a Comment