Wednesday, October 28, 2009
...men undrenes tid var ikke forbi
Statistikkeksamenen min har komme opp på StudentWeb med ein B som resultat. Har skunda meg på Glashuset for å få karakterutskrift før nokon oppdagar at dei har gjort ein feil.
Sunday, October 25, 2009
Silje mot verda (her representert ved UiB), del II
Eigentleg kan eg ikkje fordra folk so skuldar på andre og fråskriv seg ansvar.
Eigentleg burde det finnast ei aldersgrense for uttrykket "det var ikkje min feil".
Eigentleg er det likevel (sjølv om eg no, gammal og driven student som eg er, burde ha lært meg korleis ting fungerar) litt kjekt å kunna skyva alt over på nokon annan, uiversitetsadministrasjonen til dømes, når ting ikkje går som planlagd:
Sidan eksamenen har forsvunne fullstendig frå Studentweb etter at eg tok han, veit eg enda ikkje noko om resultatet mitt i statistikk, men det anar meg at eg har stroke. Og sjølv om min HF-hjerne sin svært begrensa toleranse for tal og formlar nok hadde mykje med den saki å gjera, tenkjer eg at det kanskje hadde gått litt betre om eg hadde visst at det var ein eksamen med "alle hjelpemiddel tillatne"... Dette var dessverre ikkje noko instituttet følte behov for å opplysa om. Informasjonen ligg dessutan på Internetten. Der kan ein enkelt finna han sjølv, ein må berre innsjå at når faget ikkje kjem opp automatisk på Mi Side etter oppmelding, må ein søka seg fram til det på eiga hand, forstå at det går fint å be om medlemskap i ei gruppe som eksisterte førre semester, og so finna fram til eit hypotetisk dokument i fillageret der det står: "alle hjelpemiddel tillatne". Pis åv keik, m.a.o. Og difor sjølvsagt ufatteleg naivt av oss som tok eksamenen å tru at sidan ingen av oss hadde grave fram denne fila og me difor stilte utan hjelpemiddel, kunne ein kanskje gi sensor beskjed om at eksamen var løyst utan... Tenk å finna på å føreslå slikt.
No hadde eg aldri forventa nokon fantastisk karakter i statistikk uansett, so eg tok ikkje den katastrofale eksamenen so tungt - var stort sett glad og fornøgd med at det heile var over og eg kunne finna på noko anna. Med statistikken ute av verda klarte eg omsider å bestemma meg for kva to nordiskfag eg ville ta eksamen i dette semesteret, og enda sjølvsagt på dei to som har eksamen same dag. Konteeksamen er jo ei fantastisk oppfinning, so eg tenkte det uansett skulle gå greit, men gjekk til administrasjonen for å spørja om obligatoriske aktivitetar i NOSP102. Fekk beskjed om at NOSP102 har undervisning kvart semester, og difor kan det ikkje kontast. Prøvde meg med NOSP208 i staden, sidan det er eit spesialiseringsfag og ein byter på tema. Fekk beskjed om at NOSP208 òg har undervisning kvart semester, dvs. emnekoden NOSP208, so det kan eg ta til våren, men då er det ikkje same tema som no. Rykk tilbake til start.
Klok av skade (litt erfaring har ein jo) gjekk eg til førelesar i NOSP208, sidan han er den typen som nærmar seg pensjonsalder, hugsar korleis ting var i gode gamle dagar og ikkje forstår kvifor alt må vera so vanskeleg, spesielt administrativt sett, no etter Den Store Reforma. Min type førelesar, m.a.o. Han foreslo eit eksmensformsbyte, frå skuleeksamen til bacheloroppgåve, og tok seg stort sett av å ordna det administrativt (ser for meg at han gikk til administrasjonen og sa "slik blir det" og so viste det seg at nett slik vart det og det var ikkje eingong særleg vanskeleg å få det til...).
I god Reformånd har dei fleste faga mine dette semesteret oppgåveinnlevering, med obligatorisk førsteutkast. Etter å ha brukt store delar av helga og natta på NOSP102-utkastet (dvs. på å stressa fordi eg ikkje hadde skrive det. Sjølve utkastet skreiv eg på ein times tid morgonen for innleveringa), kjende eg meg ganske fornøgd, logga inn på Mi Side kl.12:30, ein halvtime før fristen, og vart møtt med meldinga: "denne mappa er no stengd".
Dobbelsjekka fagkoden.
Gjekk inn på nytt.
Prøvde ei anna innleveringsmappa.
Ringde Ida på administrasjonen (jepp, har lært meg namnet på administrasjonsfolka på LLE. Klårt teikn på at eg har hatt altfor mykje med dei å gjera.) Sjølvsagt (det måtte jo vera slik, korleis kunne eg tru noko anna) hadde NOSP102, i motsetnad til alle andre fag på nordisk ikkje innleveringsfrist 20.10, men derimot 12.10. Dette burde eg vel ærleg talt ha fått med meg, men sidan dette nye instituttet mitt insisterar på å senda meg epost om kvar vesle filleting, og ikkje berre èin epost, men ein kopi av eposten for kvart fag eg er oppmeld i på nemnde institutt (og det er jo ca.1000) har eg for lengst slutta å finlesa dei. Eg les den fyrste, og så slettar eg resten, for at ikkje epostkontoen min skal fullstendig drukna i LLE-spam. Og dermed har eg tydelegvis gått glipp av denne fikse vesle vrien på innleveringa i det faget eg har krangla med administrasjonen og bytta eksamensform (sjølv om det "eigentleg er to veker sidan fristen for å byta!") for å få ta. Og sidan det heile vart oppklart for meg 10 min. før innleveringsfristen til dei andre faga rakk eg heller ikkje å kladda noko utkast til nokon av dei.
Resultatet er at dei 1000 faga mine no er reduserte til 3. To bittesmå, men ganske fantastiske lingvistikkfag og NOSP208 med bacheloroppgåve. Timeplanen vart plutseleg noko meir medgjerleg, og eg merkar at eigentleg kjenner eg meg ganske fornøgd med det heile. Kanskje eg no faktisk vil få litt fritid.
Eigentleg burde det finnast ei aldersgrense for uttrykket "det var ikkje min feil".
Eigentleg er det likevel (sjølv om eg no, gammal og driven student som eg er, burde ha lært meg korleis ting fungerar) litt kjekt å kunna skyva alt over på nokon annan, uiversitetsadministrasjonen til dømes, når ting ikkje går som planlagd:
Sidan eksamenen har forsvunne fullstendig frå Studentweb etter at eg tok han, veit eg enda ikkje noko om resultatet mitt i statistikk, men det anar meg at eg har stroke. Og sjølv om min HF-hjerne sin svært begrensa toleranse for tal og formlar nok hadde mykje med den saki å gjera, tenkjer eg at det kanskje hadde gått litt betre om eg hadde visst at det var ein eksamen med "alle hjelpemiddel tillatne"... Dette var dessverre ikkje noko instituttet følte behov for å opplysa om. Informasjonen ligg dessutan på Internetten. Der kan ein enkelt finna han sjølv, ein må berre innsjå at når faget ikkje kjem opp automatisk på Mi Side etter oppmelding, må ein søka seg fram til det på eiga hand, forstå at det går fint å be om medlemskap i ei gruppe som eksisterte førre semester, og so finna fram til eit hypotetisk dokument i fillageret der det står: "alle hjelpemiddel tillatne". Pis åv keik, m.a.o. Og difor sjølvsagt ufatteleg naivt av oss som tok eksamenen å tru at sidan ingen av oss hadde grave fram denne fila og me difor stilte utan hjelpemiddel, kunne ein kanskje gi sensor beskjed om at eksamen var løyst utan... Tenk å finna på å føreslå slikt.
No hadde eg aldri forventa nokon fantastisk karakter i statistikk uansett, so eg tok ikkje den katastrofale eksamenen so tungt - var stort sett glad og fornøgd med at det heile var over og eg kunne finna på noko anna. Med statistikken ute av verda klarte eg omsider å bestemma meg for kva to nordiskfag eg ville ta eksamen i dette semesteret, og enda sjølvsagt på dei to som har eksamen same dag. Konteeksamen er jo ei fantastisk oppfinning, so eg tenkte det uansett skulle gå greit, men gjekk til administrasjonen for å spørja om obligatoriske aktivitetar i NOSP102. Fekk beskjed om at NOSP102 har undervisning kvart semester, og difor kan det ikkje kontast. Prøvde meg med NOSP208 i staden, sidan det er eit spesialiseringsfag og ein byter på tema. Fekk beskjed om at NOSP208 òg har undervisning kvart semester, dvs. emnekoden NOSP208, so det kan eg ta til våren, men då er det ikkje same tema som no. Rykk tilbake til start.
Klok av skade (litt erfaring har ein jo) gjekk eg til førelesar i NOSP208, sidan han er den typen som nærmar seg pensjonsalder, hugsar korleis ting var i gode gamle dagar og ikkje forstår kvifor alt må vera so vanskeleg, spesielt administrativt sett, no etter Den Store Reforma. Min type førelesar, m.a.o. Han foreslo eit eksmensformsbyte, frå skuleeksamen til bacheloroppgåve, og tok seg stort sett av å ordna det administrativt (ser for meg at han gikk til administrasjonen og sa "slik blir det" og so viste det seg at nett slik vart det og det var ikkje eingong særleg vanskeleg å få det til...).
I god Reformånd har dei fleste faga mine dette semesteret oppgåveinnlevering, med obligatorisk førsteutkast. Etter å ha brukt store delar av helga og natta på NOSP102-utkastet (dvs. på å stressa fordi eg ikkje hadde skrive det. Sjølve utkastet skreiv eg på ein times tid morgonen for innleveringa), kjende eg meg ganske fornøgd, logga inn på Mi Side kl.12:30, ein halvtime før fristen, og vart møtt med meldinga: "denne mappa er no stengd".
Dobbelsjekka fagkoden.
Gjekk inn på nytt.
Prøvde ei anna innleveringsmappa.
Ringde Ida på administrasjonen (jepp, har lært meg namnet på administrasjonsfolka på LLE. Klårt teikn på at eg har hatt altfor mykje med dei å gjera.) Sjølvsagt (det måtte jo vera slik, korleis kunne eg tru noko anna) hadde NOSP102, i motsetnad til alle andre fag på nordisk ikkje innleveringsfrist 20.10, men derimot 12.10. Dette burde eg vel ærleg talt ha fått med meg, men sidan dette nye instituttet mitt insisterar på å senda meg epost om kvar vesle filleting, og ikkje berre èin epost, men ein kopi av eposten for kvart fag eg er oppmeld i på nemnde institutt (og det er jo ca.1000) har eg for lengst slutta å finlesa dei. Eg les den fyrste, og så slettar eg resten, for at ikkje epostkontoen min skal fullstendig drukna i LLE-spam. Og dermed har eg tydelegvis gått glipp av denne fikse vesle vrien på innleveringa i det faget eg har krangla med administrasjonen og bytta eksamensform (sjølv om det "eigentleg er to veker sidan fristen for å byta!") for å få ta. Og sidan det heile vart oppklart for meg 10 min. før innleveringsfristen til dei andre faga rakk eg heller ikkje å kladda noko utkast til nokon av dei.
Resultatet er at dei 1000 faga mine no er reduserte til 3. To bittesmå, men ganske fantastiske lingvistikkfag og NOSP208 med bacheloroppgåve. Timeplanen vart plutseleg noko meir medgjerleg, og eg merkar at eigentleg kjenner eg meg ganske fornøgd med det heile. Kanskje eg no faktisk vil få litt fritid.
Friday, October 23, 2009
Tuesday, October 20, 2009
Silje mot verda (her representert ved "Betre Vitande"), del I.
"Når eg blir ferdig med masteroppgåva, då skal eg ta meg fri, slappa av eit semester eller to, berre ta kosefag, slike eg har hatt lyst til å ta lenge, og ikkje stressa med noko som helst, skriva på norsk om skriving skulle vera naudsynt og elles berre ha det moro. Dessutan skal eg gjera andre ting enn å studera, eg skal lesa skjønnlitteratur og bli sunn og ha ein kvardag og fritid."
Tenkte eg. I uendeleg naivitet.
So kom sommaren og sidan eg berre skulle ta kosefag likevel gjekk det vel greit at eg jobba ut september, tente meg litt ekstra pengar (kjem jo godt med på vegen mot arbeidsløysa) og gjekk glipp av nokre førelesningar i starten av semesteret.
Tenkte eg.
Det er jo heilt klart min eigen feil at eg har ein tendens til å gapa over litt for mykje. Men so finst det so altfor mange fag eg kunne tenkja meg å ta på universitetet (og enda fleire om ein reknar med dei eg kunne tenkja meg å ha teke...). Løysinga vart som vanleg å melda seg opp i ca. 1000 studiepoeng, og so vurdera utover semester kva eg skulle melda seg av att. Då kunne eg dessutan avgjera kor mange fag eg ville ta utifrå kor mykje tid eg hadde når konteeksamenen i oktober var unnagjort og det var klart om eg fekk meg ein jobb. Måtte jo vera ein strålande plan.
Tenkte eg.
Fyrst gjekk det opp for meg at jobbing og studering på same tid slett ikkje er så greit som eg hadde tenkt. Når dagane skal delast mellom to ulike stadar, to ulike typar aktivitet, to ulike (men like lite ryddige) timeplanar, må ein bruka mykje krefter på rein omstilling.
Deretter oppdaga eg at sjølv om det hender eg vrir meg i smerte over førelesarar som oppfører seg som om me framleis var på barneskulen, uendeleg repetisjon av ting ein burde kunna før ein begynte på universitetet og medstudentar som umuleg kan ha fylt 14 dersom ein skal dømma etter kor modne, informerte og sjølvstendige dei er, trass alt dette, er førelesningar ein god ide og dersom ein går glipp av mange må ein jobba desto hardare med å få inn pensum.
"Når eg blir ferdig med jobbinga, då skal eg gå på alle førelesningane og begynna å lesa, både pensum og ikkje-pensum, og livet mitt skal bli ryddig og organisert, og eg skal ha fritid."
Tenkte eg.
So fann eg ut at statistikk verkeleg ikkje er noko som ligg naturleg for den stakkars HF-hjernen min, og at eg eigentleg skulle hatt mykje meir tid til å setja meg inn i ikkje-parametriske testar og regresjonsanalyse enn det eg hadde sett for meg og dessutan sikkert hadde nytt godt av å faktisk ha førelesningar å støtta meg til. Og samtidig var eg over ein månad inn i semesteret utan å ha opna ei bok i dei andre faga eg var oppmeld i.
"Når eg blir ferdig med statistikkeksamen, då skal eg lesa heile lingvistikkpensum på ei helg, og kosa meg med alle dei fine bøkene som ikkje har tal i seg og lesa skjønnlitteraturen på nordisk litteraturpensum (sjølv om det begynnar å gå opp for meg at dette faget får eg nok ikkje tid til å ta) og dessutan skal eg setja av nokre ettermiddagar og kveldar i veka til å gjera andre ting og lesa andre ting og ha fritid."
Tenkte eg.
Og langt bak i hjernen ein stad kviskra ei lita stemme: "Ser me ikkje kanskje eit mønster her?"
"Kjeften," tenkte eg.
Tenkte eg. I uendeleg naivitet.
So kom sommaren og sidan eg berre skulle ta kosefag likevel gjekk det vel greit at eg jobba ut september, tente meg litt ekstra pengar (kjem jo godt med på vegen mot arbeidsløysa) og gjekk glipp av nokre førelesningar i starten av semesteret.
Tenkte eg.
Det er jo heilt klart min eigen feil at eg har ein tendens til å gapa over litt for mykje. Men so finst det so altfor mange fag eg kunne tenkja meg å ta på universitetet (og enda fleire om ein reknar med dei eg kunne tenkja meg å ha teke...). Løysinga vart som vanleg å melda seg opp i ca. 1000 studiepoeng, og so vurdera utover semester kva eg skulle melda seg av att. Då kunne eg dessutan avgjera kor mange fag eg ville ta utifrå kor mykje tid eg hadde når konteeksamenen i oktober var unnagjort og det var klart om eg fekk meg ein jobb. Måtte jo vera ein strålande plan.
Tenkte eg.
Fyrst gjekk det opp for meg at jobbing og studering på same tid slett ikkje er så greit som eg hadde tenkt. Når dagane skal delast mellom to ulike stadar, to ulike typar aktivitet, to ulike (men like lite ryddige) timeplanar, må ein bruka mykje krefter på rein omstilling.
Deretter oppdaga eg at sjølv om det hender eg vrir meg i smerte over førelesarar som oppfører seg som om me framleis var på barneskulen, uendeleg repetisjon av ting ein burde kunna før ein begynte på universitetet og medstudentar som umuleg kan ha fylt 14 dersom ein skal dømma etter kor modne, informerte og sjølvstendige dei er, trass alt dette, er førelesningar ein god ide og dersom ein går glipp av mange må ein jobba desto hardare med å få inn pensum.
"Når eg blir ferdig med jobbinga, då skal eg gå på alle førelesningane og begynna å lesa, både pensum og ikkje-pensum, og livet mitt skal bli ryddig og organisert, og eg skal ha fritid."
Tenkte eg.
So fann eg ut at statistikk verkeleg ikkje er noko som ligg naturleg for den stakkars HF-hjernen min, og at eg eigentleg skulle hatt mykje meir tid til å setja meg inn i ikkje-parametriske testar og regresjonsanalyse enn det eg hadde sett for meg og dessutan sikkert hadde nytt godt av å faktisk ha førelesningar å støtta meg til. Og samtidig var eg over ein månad inn i semesteret utan å ha opna ei bok i dei andre faga eg var oppmeld i.
"Når eg blir ferdig med statistikkeksamen, då skal eg lesa heile lingvistikkpensum på ei helg, og kosa meg med alle dei fine bøkene som ikkje har tal i seg og lesa skjønnlitteraturen på nordisk litteraturpensum (sjølv om det begynnar å gå opp for meg at dette faget får eg nok ikkje tid til å ta) og dessutan skal eg setja av nokre ettermiddagar og kveldar i veka til å gjera andre ting og lesa andre ting og ha fritid."
Tenkte eg.
Og langt bak i hjernen ein stad kviskra ei lita stemme: "Ser me ikkje kanskje eit mønster her?"
"Kjeften," tenkte eg.
Subscribe to:
Posts (Atom)